انتقاد مجمع عالی نمایندگان کارگران از شریعتمداری

به گزارش مجله خبری نگار، مجمع عالی نمایندگان کارگران جمهوری اسلامی ایران در نامه‌ای خطاب به محمد شریعتمداری وزیر سابق تعاون، کار و رفاه اجتماعی، ضمن انتقاد از سیاست‌های این وزارتخانه در قبال تشکل‌های کارگری، عدم پیگیری مشکلات و مطالبات واقعی صنفی کارگری را از جمله نقاط ضعف وزارت کار در دوره زمامداری شریعتمداری عنوان کرد.

در این نامه آمده است: وزیر سابق کار جناب شریعتمداری در ظاهر به تبعیت از سنت حسنه و پسندیده طلب حلالیت مسئولین و مقامات در پایان دوره خدمت و مأموریت از مرتبطین و ذینفعان مربوطه، مبادرت به انتشار نامه‌ای با مضمون یاد شده، نموده اند که به نمایندگی از بخش قابل توجهی از کارگران کشور، اقدام ایشان را به فال نیک گرفته و امید به حصول به موفقیت در مقاصد بعدی برای حضرتشان داریم، موفقیتی که امید است از جنس و سیاق توفیقاتشان در وزارت صمت و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نباشد! افکار عمومی نیک به خاطر دارد که ایشان در شرایطی از وزارت صمت کنار گذاشته شد و بجای وزیر اسبق و استیضاح شده کار، آغاز به فعالیت نمود که به ویژه چشم امید شرکای اجتماعی حوزه روابط کار به نتایج این تغییر و تحول باز بود، اما زهی تأسف و دریغ که در کوتاه مدت، این خوش بینی جای خود را به یأس ناشی از پیروی وزیر جدید از سیاست‌ها و رویه‌های جناحی سلف خود داد.

جناب وزیر سابق که مانند همیشه با طرح و بیان عبارات شعاری پرطمطراق مبادرت به تحریف بخش بزرگی از تاریخ روابط کار در سال‌های اخیر نموده و با شهامت در نامه خداحافظی اعلام می‌نماید «کوشیدم تا با همراهی خود گروه‌های هدف به ویژه کارگران، با اصالت دادن به گفتگو، مدارا و تحمل به منازعات و جدل‌هایی که امید به آینده را می‌کشد دامن نزنم و وزارتخانه‌ای با تابلوی گفتگوی اجتماعی فراگیر، اصلاحگر وکارآفرین با توان حل منازعات را بعنوان الگویی برای همه دولت ایجاد کنم.» آیا امکان و توانی برای ارائه بیلان عملکرد خود در این خصوص دارند؟ و آیا به طور مشخص و شفاف «مجمع عالی نمایندگان کارگران جمهوری اسلامی ایران» را در زمره شرکای اجتماعی شناسایی و ارزیابی نموده و اینکه اصولاً در طول دوران صدارت خود، نامی از این تشکل قانونی مطرح در فصل ششم قانون کار شنیده‌اند؟

جهت یادآوری ایشان باید عنوان نمائیم که مجمع عالی نمایندگان کارگران جمهوری اسلامی ایران، با پوششی به وسعت کلیه استان‌های کشور مفتخر به عضویت بالغ بر ۸۰۰۰ نماینده کارگر در صنوف و حرفه‌های گوناگون بوده و به موجب اختیارات قانونی به نمایندگی صنفی و طرح مطالبات و خواسته‌های مشروع عموم کارگران کشور اشتغال دارد.

اختیارات و رسالتی که به مدد فراموشی عمدی جنابان وزیر سابق و اسبق به محاق غفلتی هشت ساله دچار گشته و بلکه به طور سیستماتیک در معرض نابودی و انهدام نیز قرار گرفته است.

جناب آقای دکتر شریعتمداری؛ جنابعالی که تعداد روز‌های پرشمار حضور خود در قامت وزیر کار به میزان ۱۰۰۰ روز را یادآور و مذکور نموده‌اید، آیا از خود نپرسیده اید که چگونه حتی یک نصف روز از اوقات طولانی مطروحه را اختصاص به ملاقات و دیدار با هیأت مدیره مجمع عالی یاد شده نداده و جویای مشکلات و مطالبات واقعی صنفی کارگری نگردیده اید؟!

البته پاسخ روشن است، چنانچه اختصاص تمامی اوقات ۱۰۰۰ روز مذکور به بخش سیاسی مداخله‌گر و قیم مآب کارگری که در پی غفلت عمدی و غیر قانونی مسئولین زیر مجموعه وزارت متبوع، خود را در زمره تشکل‌های واقعی و صنفی کارگری کشور جا زده و کمپین‌های جناحی شما را هدایت و مدیریت نموده اند فرصت و فراغت دیگری برای شما باقی نگذارده بود، بنابراین روشن است که با تعریف آن جناب از مفهوم «گفتگوی اجتماعی» پاک کردن صورت مسئله و ارائه تصویری کامل و جامع از عملکرد خود بسیار ساده و بی دردسر می‌نماید، اما آیا بیان صرفاً شعاری عملکرد در چنین مقوله‌ای اذهان آگاه و بیدار فعالین واقعی صنفی کارگری را قانع نموده و ایشان را به مقصد مقبول خود نزدیک خواهد نمود؟

حال که دوره زمامداری دولت‌گذشته، خاتمه یافته البته فرصت ارزیابی مناسبی با تمرکز برنامه خداحافظی جناب وزیر توسط عموم مصلحین اجتماعی، فعالین صنفی و عموم شهروندان فراهم آمده که به دور از حب و بغض‌های جناحی و باندی کارنامه واقعی دولت در حیطه روابط کار را به بوته نقد و بررسی علمی و کارشناسی گذارده و صحت و سقم بیانات مسئولین ادوار این حیطه را به درستی بیازمایند. البته که از نگاه این تشکل ملی و صنفی، عملکرد نامبردگان و مجموعه دولت نه تنها با مدعیات مطروحه در تناقض و تغایر فاحش و بلکه به شهادت مرارت و رنجی که به دلیل مانع تراشی‌ها، سنگ اندازی ها، سرکوب‌ها، فشار‌ها وتضییقات فراوانی بر سر راه فعالیت مشروع صنفی نمایندگان کارگران ایجاد نموده و مسیر رشد و بالندگی طبیعی آنان را به هزیمت افکنده و فرسنگ‌ها به عقب رانده اند کارنامه‌ای با نمره ردی مطلق بجا گذارده است. سوابق، مستندات و شرح چگونگی عملکرد دوران مدیریت مسئولین یاد شده برای حذف و هدم سیستماتیک نهاد نماینده کارگران برای ثبت در تاریخ و ارائه به افکار عمومی موجود و قابل ارائه است. امید که جناب وزیر سابق نیز در تکمیل و پیوست نامه وداع خود به بیان شفاف و دلایل و عوامل اقدام به چنین رفتاری پرداخته و پاسخگوی عملکرد خود باشند.

آقای شریعتمداری؛ بیان داشته اید که کسب رضایت و خشنودی مخاطبان این وزارتخانه بیش از هر چیز برایتان خوشایند بوده و این امر که با کمک آن‌ها حاصل آمده دستاورد اصلی شما محسوب می‌گردد، لازم است که مجامع نمایندگان کارگران کشور را از شمول این مدعا مستثنی دانسته و به یاد داشته باشید که علی رغم اهتمام این تشکل برای همکاری و تعامل، خود و ما را از توفیق خدمت‌گذاری شایسته به جامعه مظلوم و رنج کشیده کارگری محروم نموده و نه تنها کوچک‌ترین رضایتی را حاصل ننموده و بلکه به امید و اعتماد در حال فروپاشی مذکور در نامه خود دامن نیز زده اید.